Ołtarz główny w Gilowicach powstał ok. 1708 roku z fundacji księdza Andrzeja Plucińskiego, ówczesnego proboszcza z Rychwałdu. Stanowi przykład ciekawej struktury architektonicznej, nawiązującej w swojej symbolice do bramy Nieba (Porta coeli). W centralnej niszy znajduje się figura Matki Boskiej z Lourdes z 1907 roku, a na dwóch zasuwach barokowe obrazy ze sceną Powołanie św. Piotra i Św. Anna Samotrzeć. Zgodnie z małopolską tradycją w górnej części ołtarza ustawiono rzeźby świętych Apostołów Piotra i Pawła symbolizujących filary Kościoła Powszechnego. Św. Paweł trzyma otwartą księgę z zapisaną w niej modlitwą Ojcze nasz w języku staropolskim. Nad bocznymi bramkami ołtarza stoją figury św. Wojciecha i św. Stanisława symbolizujących filary Kościoła polskiego. W zwieńczeniu nastawy znajduje się obraz Pana Jezusa Cierpiącego w typie Ecce Homo. Na szczycie retabulum umieszczono rzeźbę św. Michała Archanioła walczącego z diabłem. Z lewej strony można podziwiać figurę św. Jana Apostoła, a z prawej późnogotycką rzeźbę św. Barbary z pocz. XVI wieku.

źródło – Beskidzkie Muzeum Rozproszone