Franciszek Michulec to jeden ze znamienitszych Gilowian, prawdziwy patriota, działacz społeczny, człowiek który serce poświęcił Polsce i naszej wsi . To że był posłem na pewno stanowi wyróżnik Michulca, ale oprócz tej funkcji przysłużył się Gilowicom w wielu obszarach i jego praca oraz pasja są fizycznie do zauważenia w naszych czasach. W 1908 roku był jednym ze współzałożycieli OSP w Gilowicach i pierwszym prezesem . W 1910 roku był wśród Gilowian, którzy tworzyli Pomnik Grunwaldzki ( obecnie stojacy przy wschodnim wejściu do kościoła ) . Michulec był przewodniczącym komitetu budowy szkoły w 1911. W czasie I wojny światowej został ranny i zwolniony z armii , jako inwalida . W 1920 roku został komisarzem gminy w Gilowicach . Od 1930 do 1935 roku był posłem II RP. W 1930 roku był jednym z inicjatorów budowy pomnika Bohaterów I wojny Światowej po uroczystym przywitaniu Prezydenta Mościckiego na Rozciętej . W 1935 roku został wójtem w Gilowicach. W 1939 roku aresztowany przez Gestapo, a w 1940 wywieziony do obozu w Dachau . Człowiek niezwykle aktywny społecznie , który przyczyniał się do otwierania Gilowic na świat i podnoszeniu świadomości narodowej i patriotyzmu Gilowian. OSP w Gilowicach i dwa pomniki to namacalny spadek po tym wielkim człowieku, patriocie, który życie swoje poświecił dla Polski i Gilowic. Tak jak Pan Latkiewicz, również Michulec jest postacią o której powinnismy pamiętać , byłoby w porządku z naszej strony, gdybyśmy my Gilowianie tą pamięć jeszcze ulokowali w nazwie placu, ulicy, lub na tablicy pamiatkowej. Życiorys Ur. 22 lub 25.07.1883 w Gilowicach (pow. Żywiec).Zm. 9.01. lub 9.02.1942 w Gilowicach (pow. Żywiec).Ojciec Michał; matka Katarzyna z domu Kastelik; pierwsza żona Maria; troje dzieci; druga żona Katarzyna; syn Zdzisław; córka Halina zamężna Mrózek.Ukończył szkołę ludową i trzyletni prywatny kurs ogólnokształcący w Rudzie Śląskiej; kurs na oficerów straży pożarnych organizowany przez ZG Tow. Kółek Rolniczych we Lwowie (1908).W 1903-07 służył w 1. p.uł. armii austriackiej (plut.). Organizator w 1908 OSP w Gilowicach (prezes), współtwórca pomnika grunwaldzkiego (1910), przewodn. komitetu budowy szkoły (1911, powstała w 1914), oraz miejscowej Kasy Raiffeisena. W 1913 zorganizował w Gilowicach oddział ZS (następnie prezes). W czasie I wojny światowej 1914-17 w armii austriackiej ranny, zwolniony jako inwalida. W 1918 organizator manifestacji przeciwko traktatowi brzeskiemu (toczyło się przeciwko niemu dochodzenie o zerwanie emblematów państwowych z urzędów), czł. powiatowej Rady Narodowej w Żywcu. W okresie międzywojennym prowadził własne gospodarstwo rolne w Gilowicach. W 1920 komisarz gminy w Gilowicach, zca przewodn. Powiatowego Urzędu Rozjemczego w Żywcu. Po zamachu majowym 1926 związany z obozem sanacyjnym. W 1928 czł. tymczasowego zarządu powiatu w Żywcu, 1929 zca przewodn. Wydz. i Rady Powiatowej w Żywcu. W l. 30. radca Krakowskiej Izby Rolniczej, 1931 wiceprezes Małopolskiego Tow. Rolniczego w Krakowie, 1932 kier. Powiatowego Biura ds. Finansowo-Rolnych, 1935 wójt gminy Gilowice, od 1936 czł. Wydz. Wojewódzkiego w Krakowie, czł. Zw. Rezerwistów w Gilowicach. W czasie II wojny światowej więziony w obozach koncentracyjnych w Dachau i Mauthausen-Gusen od 28 IV do 26 XI 1940.Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.Skład Sejmu 1935 (styczeń), s. 15, 23; Skorowidz Sejmu 1934-35, s. 36; Stenogramy Sejmu: 11 XII 1934 (125/5);BS: odpis skrócony aktu zgonu nr 5/1942 z USC Gilowice, 18 VIII 1997, oraz korespondencja córki p. Haliny Mrózek i wnuczki p. Małgorzaty Żytkiewicz (materiały biograficzne i fotografie), 28 II 1998; AAN: BBWR (71); CAW: akta Krzyża i Medalu Niepodległości, wnioski odrzucone, 14 IX 1936;Kto był kim, 1994, s. 368 (fot., oprac. K. Stepan); Posłowie na Sejm II Rzeczypospolitej, 2005, s. 58.